Waar dank je voor na een jaar waarin corona zoveel stuk heeft gemaakt en waarin ook steeds duidelijker wordt dat dit niet de laatste gril van de natuur is die ons zal plagen? Op de kerkenraad hadden we er al een aardige discussie over, daar borduur ik tijdens de dankstond graag op voort. Misschien dat juist de toon van de dank ook ons bidden en werken kan kleuren. Als lezing denk ik aan I Tessalonicenzen 5:12-24 (en dan vooral vers 18) en we zingen natuurlijk dat prachtige Lied 719.