Aan tafel!

Toen de lockdown voorbij was, was mijn eerste echte aankoop in een echte winkel een kookboek: ‘Mari’s Groentebijbel van Mari Maris’. De ondertitel (‘Van aardappelpuree tot zuringsoufflé’) zegt meteen waarom het hier gaat: van A tot Z krijgt in dit boek elke groente een verhaal en een aantal leuke recepten om dat verhaal op smaak te brengen. Sommigen daarvan zijn heel eenvoudig: de gebruikelijke bereidingswijze maar dan net even anders. Anderen zijn wat ingewikkelder. Ik ben niet zo’n keukenprins, dus ik begin bij de eenvoudige gerechten. Met een potloodje schrijf ik er dan bij wanneer ik het voor het eerst geprobeerd heb, en ook of Bart het al heeft geproefd. Het is vegetarisch in die zin dat het vlees niet door iets anders wordt vervangen maar eenvoudig wordt genegeerd. En je mist het geen moment.

Leuke bijkomstigheid is dat ik nu niet alleen preek, maar ook kook uit een bijbel. In de boekhandel staat er zelfs een hele serie van: van vlees- en BBQ-bijbel tot koekjes- en taartenbijbel. Het woord ‘bijbel’ staat dan duidelijk voor ‘een dik boek, waarin van alles precies staat beschreven hoe je het moet doen’. Zo’n soort definitie lijkt er achter te zitten. En doe-het-zelf-bijbel hobbybijbel en tuinbijbel sluiten zich hier op de boekenplank gemakkelijk bij aan. Maar past de aloude bijbel van kansel en nachtkastje hier ook bij?

Over het antwoord op die vraag hoef ik niet lang na te denken: het antwoord is ‘Neen’. Bij de meeste grote levensvragen zou je wel graag een pasklaar bijbels antwoord klaar hebben liggen, maar de praktijk wijst uit dat het zo eenvoudig niet is. Ik hoef daar verder voor u niet over uit te wijden: het misverstand dat gelovigen in de bijbel voor elke vraag een antwoord denken te kunnen vinden tref je vaker buiten dan binnen de kerkmuren aan. U weet wel beter: als we binnen de culinaire beeldspraak blijven, dan heeft de bijbel daarin eerder de plaats van ‘hoofdgerecht’ dan van ‘receptenboek’.

Misschien weet u nog dat we aan het begin van de zomer met elkaar op zondag uit Ezechiël lazen. Op 13 juni was Ezechiël 2 aan de beurt, waarin de profeet een boekrol op het menu krijgt. En die blijkt zo zoet als honing. De dichter van Psalm 119 krijgt diezelfde smaak in de mond wanneer hij zijn loflied schrijft op Gods wet. Het is een kwestie van smaak: opdienen, ruiken, proeven, eten en nagenieten. Dat kan alleen (niets mis mee) maar is nog veel mooier met elkaar.

Zondagmorgen is een mooi moment om dat samen te doen, maar we proberen daar ook door de week ruimte voor te maken. Wat dat betreft heb ik met u al mogen genieten van een Adventskring en een Passiekring. We kwamen samen op een ochtend of een avond en legden de bijbel open op tafel. Van het gedeelte waar die open lag, nam elk van ons een enkel woord om dat figuurlijk te proeven en te vertellen over geur, smaak, mondgevoel en beet. Daar praatten we rusten over door met elkaar om tot slot nog een woord te zoeken om het geheel van het gerecht te omschrijven. U had erbij moeten zijn om precies aan te voelen wat ik bedoel. Het is een maaltijd waarbij je slechts woorden eet en toch verzadigd weer huiswaarts keert.

Dit jaar is er weer een Adventskring. En later in het jaar nog een kring rond het ‘Onze Vader’ en een Passiekring. Het mag duidelijk zijn dat ik u van harte uitnodig om daaraan mee te doen. Eet smakelijk en goede bekomst!

ds. Riemer Praamsma